Ankilozan spondilitli hastalarda adipositokin düzeyleri ve insülin direnci
PDF
Atıf
Paylaş
Talep
Klinik Araştırma
P: 8-12
Haziran 2013

Ankilozan spondilitli hastalarda adipositokin düzeyleri ve insülin direnci

J Turk Soc Rheumatol 2013;5(1):8-12
1. Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Romatoloji Bölümü, İzmir
2. Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Endokrinoloji Bölümü, İzmir
3. Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyokimya Anabilim Dalı, Aydın
4. İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi İç Hastalıkları Bölümü, İzmir
5. İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Biyokimya Bölümü, İzmir
Bilgi mevcut değil.
Bilgi mevcut değil
Alındığı Tarih: 15.10.2012
Kabul Tarihi: 30.10.2012
PDF
Atıf
Paylaş
Talep

ÖZET

Amaç:

Ankilozan spondilitte (AS) ateroskleroz ve kardiyovasküler hastalık riskinin arttığı bilinmektedir. Yağ dokusu aktif bir endokrine organdır ve adipokinler obezite, metabolik ve kardiyovasküler hastalıklarda rol oynamaktadır. Bu çalışmada, AS hastalarında serum leptin, omentin ve chemerin seviyeleri ile insülin direncini hastalık aktivitesi ve tedavi ile olan ilişkisini, kardiyovasküler risk açısından inceledik.

Yöntem:

Çalışmaya 48 erkek AS’li ve benzer yaşta 24 sağlıklı erkek kontrol alındı. Grupların vücut kitle indeksleri (VKİ) hesaplandı ve high-sensitive C-reactive protein (hsCRP), eritrosit sedimentasyon hızı (ESH), IL-6, leptin, chemerin, omentin ve insülin düzeylerine bakıldı. Hastalık aktivitesi için BASDAI ve insülin resistansı için HOMA-IR değerleri hesaplandı.

Bulgular:

Ankilozan spondilit ve sağlıklı gruplar arasında, VKİ, glikoz, lipid, leptin, omentin, chemerin, insülin ve insülin direnci bakımından anlamlı bir farklı yoktu (p>0.05). Ancak leptin seviyesi, anti-TNFa ilaç grubunda, klasik tedavi alanlara göre daha yüksek ve leptin ile hsCRP arasında negatif ilişki vardı (r=0.3, p<0.05). Chemerin ile ESH, hsCRP ve IL-6 arasında zayıf pozitif ilişki bulundu (hepsi için r=0.3, p<0.05).

Sonuç:

Çalışmamızda kardiyovasküler risk ile ilgili çeşitli adipokinler ve insülin direnci AS ve sağlıklı gruplar arasında farklı bulunmamıştır. Bu, göstergelerin daha az hassas olmasına veya bizim hasta seçimimize de bağlı olabilir.