ÖZET

Takayasu arteriti (TA), aorta ve aortanın büyük dalları başta olmak üzere büyük damarları tutan, nadir görülen bir sistemik vaskülittir. Günümüzde TA hastalarının hastalık aktivitesini ve tedavi yanıtlarını izlemede tek başına kullanılabilecek, geçerlilik kazanmış bir izlem parametresi bulunmamaktadır. Klinik pratikte bu amaçla geliştirilen çeşitli izlem ölçeklerinin yanı sıra, akut faz yanıtları ile görüntüleme tekniklerinden ve bunların kombinasyonlarından yararlanılmaktadır. Görüntülemede geçmişte sıklıkla kullanılan ve standart yöntem olarak kabul edilen konvansiyonel anjiyografi, yerini manyetik rezonans (MR), bilgisayarlı tomografi (BT) anjiyografi, B-mod/Doppler ultrasonografi (USG), 18F-FDG pozitron emisyon tomografisi (PET) gibi yeni tekniklere bırakmıştır. Bu görüntüleme yöntemlerinin TA'da aktif hastalığın saptanmasında çeşitli alanlarda birbirlerine üstünlükleri söz konusudur. Bu derlemede; TA'daki hastalık aktivitesini değerlendirmede görüntüleme tekniklerinin yerinin tartışılması amaçlanmıştır.