Amaç:
Dev hücreli arterit (DHA), orta ve büyük çaplı arterlerin kronik granülomatöz enflamasyonudur; temporal arterit olarak da bilinir. Çalışmanın amacı DHA tanısı konulan hastaların klinik, laboratuvar ve radyolojik bulgularının araştırılması ve kraniyal (CI), ekstra-kraniyal (ECI) ve her iki bölgede tutulum paternlerinin karşılaştırılmasıdır.
Yöntem:
Çalışma kesitsel olarak tasarlanmıştır. Demografik ve klinik veriler, laboratuvar sonuçları, görüntüleme ve biyopsi bulguları kaydedilerek, hastalar tutulum bölgelerine göre üç gruba ayrılmıştır.
Bulgular:
DHA’lı yirmi dört hasta değerlendirildi. Hastalar CI, ECI ve kraniyal ve ekstrakraniyal (CECI) tutulum olarak üç gruba ayrıldığında; görme kaybı, çene kladikasyosu, saçlı deride hassasiyet, temporal arterde sertlik, hassasiyet ve nabızsızlık CI grubunda daha yaygındı. Kilo kaybı ECI’lı hastalarda CI’lı hastalara göre anlamlı olarak daha yüksekti. Pozitron emisyon tomografisi (PET), DHA hastalarının %50’sine çekilmişti; ECI ve CECI’lı 5 hastanın tümünde vaskülitik tutulum bulunurken, CI’lı yedi hastada tutulum gözlenmedi.
Sonuç:
DHA, büyük damar vaskülitleri arasında yer alan bir vaskülittir ancak yakın zamana kadar kraniyal bulguları sistemik tutulumdan daha iyi tanımlanmıştır. Modern görüntüleme tekniklerinin yaygınlaşması ile kraniyal tutulumlara eşlik eden ECI tutulumlar ve izole ECI tutulumlar daha iyi tanımlanmıştır. Konstitüsyonel semptomlar ve pozitif PET bulguları ECI olan hastalarda daha belirgin olup, bu daha sistemik bir hastalık paterni ile ilişkili olarak değerlendirilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Dev hücreli arterit, temporal arterit, kraniyal, ekstra-kraniyal, görüntüleme, pozitron emisyon tomografisi