Derleme

El osteoartritine yaklaşım

10.2399/raed.16.57966

  • Selime Ermurat
  • Ediz Dalkılıç

Gönderim Tarihi: 05.11.2016 Kabul Tarihi: 07.02.2017 J Turk Soc Rheumatol 2016;8(0):13-21

El osteoartriti (OA), en sık görülen kas-iskelet hastalıklarından biridir. Heterojen bir hastalık olup, birçok el eklemi aynı anda etkiler. OA tüm eklemi etkileyip, kıkırdak kaybı, subkondral skleroz, kist ve osteofit gelişimine neden olur. Etyolojisi büyük çoğunlukla halen bilinmez ve farklı OA fenotiplerine neden olan multifaktöriyel nedenlerin sonucunda geliştiği varsayılır. El OA'sı için bazı risk faktörleri tanımlanmıştır. En önemli risk faktörleri yaş ve kadın cinsiyettir. Ayrıca, mekanik yük, obezite, aile öyküsü ve genetik de risk faktörleri olarak belirtilmektedir. El OA'sının sınıflamasında çeşitli kriterler mevcuttur. En iyi bilinen sınıflama kriteri American College of Rheumatology'nin (ACR) geliştirdiği kriterdir. Nodal interfalengeal OA, başparmak OA'sı ve eroziv OA gibi farklı OA alt tipleri tanımlanmıştır. Ayrıca, farklı hastalarda semptomlar ve hastalığın seyri de farklılık gösterir. Uzun takip süreli, iyi tanımlanmış çalışma popülasyonunun kullanıldığı çalışmalarda, çeşitli el OA'sı subtiplerinin patogenez, epidemiyoloji ve risk faktörlerindeki benzerlik ve farklılıkları görülebilir. Bilhassa radyografik görüntülerde eroziv lezyonlar ile karakterize eroziv OA'da, non-eroziv OA'ya göre daha yüksek klinik yangı ve daha kötü sonuçlar mevcuttur. El OA'sında yapısal anormallikler radyografi kullanılarak değerlendirilebilir. Ultrason ve manyetik rezonans gibi görüntüleme modaliteleri hastalıktaki inflamasyonun rolune ait bilgilerimizi artırmaktadır.

Anahtar Kelimeler: Osteoartrit, el osteoartriti, eroziv osteoartrit